Wat is het eigen risico?
Het eigen risico is een drempelbedrag dat zorgverzekerden van 18 jaar en ouder moeten betalen zodra ze zorgkosten maken die vallen onder de dekking van de basisverzekering. De overheid bepaalt ieder jaar de hoogte van het eigen risico. In 2018 en 2019 komt het drempelbedrag uit op 385 euro per verzekerde.
Hoe werkt het eigen risico?
Het eigen risico is een bedrag dat de verzekerde eerst uit eigen zak moet betalen aan de zorgverzekeraar, voordat hij/zij recht heeft op vergoeding vanuit de basisverzekering. Het eigen risico is van toepassing op de meeste zorgkosten die door de basisverzekering vergoed worden. Hieronder een overzicht van kosten die onder het eigen risico vallen:
- Ziekenhuiszorg: verblijf, persoonlijke verzorging en verpleging in een ziekenhuis of behandelkliniek.
- Specialistische zorg: consulten, controles, onderzoeken, ingrepen en behandelingen uitgevoerd door een specialist, zoals een longarts, cardioloog of KNO-arts.
- Geneesmiddelen: medicijnen voorgeschreven door de huisarts of een specialist.
- Ambulancevervoer: spoedeisend ziekenvervoer met de ambulance of traumahelikopter.
- Paramedische zorg uit de basisverzekering, zoals fysiotherapie en logopedie.
- Bepaalde hulpmiddelen: een hoortoestel, kunstgebit of krukken.
- Maak je geen zorgkosten? Dan betaal je ook geen eigen risico.
Ieder jaar start de teller van het eigen risico opnieuw. Indien het eigen risico voor een bepaald jaar is ‘opgemaakt’, worden behandelingen en andere zorgkosten die volgen, vergoed door de verzekeraar. Verzekerden betalen het eigen risico doorgaans nadat de zorg is ontvangen/afgenomen en de rekening door het ziekenhuis is opgestuurd naar de verzekeraar.
Het eigen risico is ingevoerd, zodat mensen bewuster omgaan met zorg en niet voor ieder pijntje direct naar de dokter gaan. Maar vooral om de Nederlandse zorguitgaven beheersbaar te maken.